- integritas
- intĕgrĭtas, ātis, f. [integer], the undiminished or unimpaired condition of a thing.I.Lit.A.Completeness, sound ness:B.
corporis,
Cic. Fin. 2, 11, 34; 5, 14 fin.; cf.:valetudinis,
id. Tusc. 5, 34: integritatis testes mihi desunt, i. e. testiculi, Phaedr, 3, 11: integritas, freedom from fever, Cels 3, 5:saporis,
Vitr. 8, 7.—Transf., the whole (opp. pars):II.cum pars movetur, quiescente integritate,
Macr. Somn. Scip. 2, 14, 8; id. S. 7, 16, 12:universa philosophiae,
id. Somn. Scip. 2, 17, 17.—Trop.A.Of the intellectual powers:B.non eandem esse vim neque integritatem dormientium et vigilantium nec mente nec sensu,
Cic. Ac. 2, 17, 52:integritas mentis,
soundness of mind, Dig. 28, 1, 2.—Blamelessness, innocence, integrity:C.integritas atque innocentia,
Cic. Div. in Caecil. 9:sic provinciae praefuit in pace, ut et civibus et sociis gratissima esset ejus integritas,
id. Lig. 1:ut omnes aequitatem tuam, temperantiam, severitatem, integritatem laudent,
id. Q. Fr. 1, 1, 16:omnes ita de tua virtute, integritate, humanitate commemorant, ut, etc.,
id. ib. 1, 1, 13:vitae,
Nep. Phoc. 1.—Chastity of females:D.mulierem summa integritate pudicitiaque existimari,
Cic. Verr. 2, 1, 25; cf.virginitatis,
Flor. 2, 6.—Purity, correctness of language:Latini sermonis,
Cic. Brut. 35.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.